ΑΚΡΑΤΕΙΑ

Τι είναι η ακράτεια ούρων

Ακράτεια ούρων είναι η ακούσια απώλεια ούρων. Πρόκειται για μία εκδήλωση συμπτώματος και όχι για μία ασθένεια. Είναι ένα κοινό πρόβλημα που επηρεάζει εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο.

• Οι γυναίκες εκδηλώνουν ακράτεια σε τριπλάσια συχνότητα από τους άνδρες
• 3 στις 10 γυναίκες άνω των 65 ετών παρουσιάζουν ακράτεια

Είδη και συμπτώματα της ακράτειας

Υπάρχουν 4 τύποι:

Η ακράτεια από προσπάθεια είναι η ακούσια απώλεια μικρής ποσότητας ούρων όταν κάποιος βήχει, γελά, φτερνίζεται ή γυμνάζεται.

Η επιτακτική ακράτεια εμφανίζεται με ακούσια απώλεια ούρων πριν κάποιος προλάβει να φτάσει στην τουαλέτα.

Η ακράτεια από υπερπλήρωση είναι μία χρόνια απώλεια ούρων, όπου η κύστη δεν αδειάζει σχεδόν ποτέ εντελώς, με αποτέλεσμα να χάνονται ούρα. Σε αυτή την περίπτωση, ο ασθενής δεν είναι σχεδόν ποτέ στεγνός.

Η ακράτεια μικτού τύπου συνδυάζει την ακούσια απώλεια ούρων από προσπάθεια με την επιτακτική.

Πού οφείλεται η ακράτεια;

Ο κάθε τύπος ακράτειας που εμφανίζει ένας ασθενής οφείλεται σε διαφορετικούς αιτιολογικούς παράγοντες.

Η συχνότερη αιτία της ακράτειας από προσπάθεια είναι οι φυσιολογικές αλλαγές που επέρχονται με το πέρασμα των χρόνων στην ανατομία του ουροποιητικού και ιδιαίτερα στους μύες της πυελικής περιοχής. Συχνά μπορεί να οφείλεται σε χαλάρωση των μυών λόγω εγκυμοσύνης/τοκετών.

Η συχνότερη αιτία της επιτακτικής ούρησης είναι λόγω επιπλοκής κάποιων υποκείμενων ασθενειών όπως η νόσος του Πάρκινσον, η σκλήρυνση κατά πλάκας, το εγκεφαλικό επεισόδιο κτλ. Σε παθήσεις όπως ο σακχαρώδης διαβήτης και η ουρολοίμωξη είναι πιθανή η πρόκληση επιτακτικής ούρησης και επιτακτικής ακράτειας. Για τις περιπτώσεις ασθενών που δε συντρέχει κάποιος από τους παραπάνω λόγους, δεν έχει βρεθεί μέχρι σήμερα σαφής αιτιολόγηση.

Η συχνότερη αιτία της υπερπλήρωσης είναι η αδυναμία σύσπασης του εξωστήρα μυ της ουροδόχου κύστης σε νευρολογικές παθήσεις ή σε χρόνια επίσχεση ούρων λόγω καλοήθους υπερπλασίας προστάτη στους άνδρες.

Διάγνωση της ακράτειας

Για τη διάγνωση της ακράτειας απαιτείται να απευθυνθείς στον κατάλληλο γιατρό που είναι ο ουρολόγος. Αρχικώς, λαμβάνεται το λεπτομερές ιστορικό του ασθενούς ελέγχεται η γενική και καλλιέργεια ούρων και ακολουθεί κλινική εξέταση που περιλαμβάνει και νευρολογική εκτίμηση.

Ο έλεγχος συμπληρώνεται με υπερηχογράφημα του ουροποιητικού συστήματος (νεφροί, ουροδόχος κύστη, γεννητικά όργανα), ενώ σε κάποιες περιπτώσεις θα χρειαστεί και ουροδυναμικός έλεγχος. Συμπληρωματικά μπορεί να χρειαστεί σε κάποιες περιπτώσεις να γίνει κυστεοσκόπηση, κυστεοουρηθρογραφία και αξονική τομογραφία.

Θα βοηθούσε πολύ αν πριν από την εξέταση κατέγραφες τα συμπτώματα που νιώθεις, τη διάρκεια, τη συχνότητά τους μέσα στην ημέρα και την έντασή τους. Συμπληρωματικά ίσως ο γιατρός ζητήσει να κρατήσεις ένα ημερολόγιο ούρησης, όπου θα καταγράφεις πόσα υγρά πίνεις και πόσα ούρα αποβάλλεις για 3 συνεχόμενες ημέρες.